Işık kirliliği, yapay ışık kaynaklarının kullanımından kaynaklanan ışık ortamındaki olumsuz değişikliklere atıfta bulunur ve esas olarak aşağıdaki türleri içerir:
Parlama: İnsanları rahatsız eden ve görme ve konsantrasyonlarını etkileyen güçlü bir ışık kaynağı.
Işık dökülmesi: Işık çevre alanına dökülür ve çevredeki doğal ortamı ve gece gökyüzünü görüntülemeyi etkiler.
Işık müdahalesi: Yapay ışık kaynakları hayvanların ve bitkilerin fizyolojik davranışlarına müdahale eder, örneğin hayvan beslenmesini, üremesini ve göçünü etkiler.
Işık kirliliğini kontrol etmek için, CIE 150 gibi önemli uluslararası standartlar:2017, EN 12464-2:2014, IES MLO 2011 ve TM15-07 açık kontrol gereksinimleri ve hesaplama yöntemleri sunar.
Domestic ayrıca yerel standart GB/T 35626-2017: CIE standardına başlıca olarak CIE 150'e atıfta bulunarak Dış Çarpışma Işık Sınırı Spesifikasyonu yayınladı:2017.
Yukarıdaki standartlar temelde iki kampa, CIE/EN standartlarına ve IES standartlarına ayrılabilir.
CIE/EN standartlarında, temel olarak, dış mekan ortamı 4-5 bölgeye bölünmüştür ve kontrol parametre sınırları bölünmeye göre önerilmiştir.
↑ CIE standartlarında bölgeye ayrılma ve dikey aydınlatma sınırları
↑ CIE standartlarında bölge ışık yoğunluğu sınırları
↑ CIE Standartlarında Işık Akış oranı gereksinimleri
↑ CIE standartlarında parlaklık sınırları
Mesajınız 20-3.000 karakter arasında olmalıdır!